بررسی عوامل موثر بر میزان تمایل به دریافت و تمایل به کم کاشت کشاورزان حوضه غرب تالاب جازموریان به منظور احیای تالاب

آب به عنوان یکی از مهترین عوامل زندگی در سطح زمین، علاوه بر نیاز شرب، جهت سایر مصارف مرتبط با انسان و طبیعت اهمیت بسزایی دارد، به طوری که در اکثر کشورهای جهان مسئله کمبود آب به یک بحران جدی تبدیل شده است. از این رو مدیریت منابع آب و حفاظت این منابع اهمیت فراوانی در این راستا پیدا کرده است. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک جهان محسوب می شود، که این موقعیت توجه بیش از پیش به این نعمت های خدادادی را ضروری جلوه می دهد. تالاب ها یکی از مهمترین منابع آبی کشور می باشند. یکی از تالاب های مهم کشور که بنا به دلایل متعددی از قبیل بارندگی ناکافی، وقوع خشکسالی در منطقه، احداث سد در بالادست و عدم تامین حق آبه زیست محیطی متحمل خسارات چشمگیری شده است، تالاب جازموریان می باشد. با توجه به اهمیت و نقش کلیدی این تالاب در کشاورزی و حفظ اکوسیستم منطقه، در این پژوهش ارزش احیایی و حفاظتی تالاب جازموریان و میزان تمایل به کم کاشت و تمایل به دریافت کشاورزان حوضه غرب این تالاب در دو الگوی مجزا، برای احیاء و حفاظت از آن با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط برآورد گردید. مطابق با نتایج هر دو الگو، متغیرهای میزان تحصیلات و محل سکونت بر احتمال پذیرش سطح زیرکشت و مبلغ پیشنهادی به منظور مشارکت در طرح کم کاشت اثر مثبت و متغیر های بعد خانوار، مخارج خانوار، مالکیت زمین، وضعیت تاهل و میزان سطح زیرکشت پیشنهادی به منظور کم کاشت بر احتمال پذیرش سطح زیرکشت و مبلغ، تاثیر منفی داشتند. همچنین مساحتی که کشاورزان به صورت داوطلبانه حاضرند کمتر زیرکشت ببرند و در طرح کم کاشت مشارکت نمایند، به ازای هر کشاورز و کل منطقه به ترتیب معادل 435/0 و 264 هکتار می باشد. همچنین میزان تمایل به دریافت به منظور زیرکشت نبردن هر هکتار و مشارکت در طرح کم کاشت به ازای هر کشاورز و کل کشاورزان منطقه به ترتیب 69/355 میلیون ریال و 2030 میلیارد ریال برآورد گردید.

کلیدواژه ها:

ارزشگذاری مشروط (CVM) ، تالاب جازموریان ، تمایل به پرداخت ، تمایل به دریافت ، کم کاشت