تحلیل اکوسیستم نوآوری داروهای زیستی در ایران

اکوسیستم نوآوری بیان می دارد که نوآوری از طریق شبکه های تعاملی در سطوح مختلف اتفاق می افتد. این شبکه یک طیف گسترده از ذینفعان را داراست که به عنوان بخشی از اکوسیستم نوآوری، در فرآیند نوآوری با یکدیگر در ارتباطند. با توجه به اهمیت بخش سلامت، و نظر به اهمیت نقش زیست فناوری و لزوم بررسی شکل گیری و توسعه اکوسیستم نوآوری، هدف این تحقیق بررسی اکوسیستم نوآوری داروهای زیستی کشور می باشد. بر این اساس ابتدا ابعاد اکوسیستم نوآوری در ادبیات جهان بررسی شدند. در ادامه با توجه به اینکه رویکرد پژوهش حاضر، کیفی است، از روش تحلیل محتوای اسناد و مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با صاحب نظران این حوزه جهت تحلیل داده ها بهره گرفته شده است. نتیجه اینکه، وضعیت اکوسیستم نوآوری داروهای زیستی کشور مبتنی بر موجودیت ها، روابط و ویژگی های اصلی آن شناسایی شد. در نهایت برخی کاستی ها و مشکلات موجود در شکل گیری و توسعه اکوسیستم نوآوری داروهای زیستی معرفی و راهکارهایی در جهت بهبود وضعیت ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

نظام نوآوری ، اکوسیستم نوآوری ، شبکه تعاملات ، زیست فناوری ، داروی زیستی