نقد صورت گرایانه ی کنایه در غزلیات کلیم کاشانی

مکتب ادبی فرمالیسم روسی(شکل گرایی)یکی از مکاتب نقد ادبی مشهوریست که طرفداران آن به شکل یا فرم (form)اثر ادبی اهمیت ویژه ای میدهند و منظور ازفرم در اثر ادبی هرعنصریست که در ارتباط با دیگر عناصر، ساختاری منسجم را بوجود می آورد. فرمالیستهای روسی محتوی را چیزی جز تجلی صورت نمیدانند، در این چشم انداز از دیدگاه آنان معنی همان صورت است و صورت همان معنیا. بتوجه به اینکه هنر چیزی جز فرم نیست؛ در این پژوهش ادبی به بررسی فرم هنری کنایات کاررفته به در غزلیات کلیم کاشانی پرداخته شده است. این درحالیست که منتقدین فرمالیسم عقیده دارند که کنایات، یکی از ابزارهایی است که فرم متن را بوجود می آورد و سبب ایجاد آشنایی زدایی یا غریب سازی میشود. کاربرد کنایه در اثر هنری سبب میشود تا مخاطب به اندیشیدن بیشتر بپردازداصولا.شعر، گریز از منطق عادی گفتار است و از اینروی در گزارش لحظه ها و اندیشه ها، از صورتهای گوناگون خیال و شیوه ی ادای معانی به طریق غیرمستقیم استفاده میشود. کنایه یکی از صور خیال است که ازدیرباز منتقدان به اهمیت کنایه و میزان تاثیر آن در شیوه ی بیان توجه داشته اند.

کلیدواژه ها:

فرمالیسم ، کنایه ، آشنایی زدایی ، کلیم کاشانی ، غزلیات