برآورد خسارت اقتصادی خشکسالی و طوفان های گرد و غبار بر بخش صیادی در تالاب هامون (در سال 96)

خشک سالی، عبارت است از کاهش غیر منتظره بارش نسبت به میانگین بارش سالیانه در یک منطقه و معمولا میزان این کاهش به حدی است که روند عادی رشد و فعالیت های اقتصادی را در منطقه مختل می کند. خسارات خشک سالی را می-توان در سه دسته معنوی، مادی غیر مستقیم و مستقیم طبقه بندی نمود. در زمان وقوع خشک سالی در جامعه، شغل های وابسته به کشاورزی کمتر می شوند و سرمایه ها به هدر می رود و بدین وسیله پتانسیل آنها برای ورشکستگی افزایش می یابد. در بخش شیلات عمده خسارت ها ناشی از تلفات ماهی و دیگر موجودات آبزی در نتیجه کاهش جریان آب، خسارت به زیستگاه ماهیان و انقراض گونه ها، افزایش بیماری ها و حذف مشاغلی مثل پرورش دهنده و صیاد است. یکی از زمینه های اصلی اشتغال اهالی سیستان صیادی و فعالیت های مرتبط با صید و پرورش آبزیان است. در سال 76 تعداد صیادان فعال در زمینه صید از تالاب هامون 3700 نفر بوده اند که این تعداد در سال 96 صفر نفر بوده است با فرض ارزش هر شغل معادل 60 میلیون تومان، میزان خسارت وارده به این بخش از نظر حدف شغل 222 میلیارد تومان بوده است. از سوی دیگر میزان ماهی صید شده در این سال 13872 تن بوده است که با عنایت به صفر شدن صید در سال 96 خسارت وارده به این بخش 291312 میلیون تومان بوده است. مجموع خسارت وارده در اثر خشکسالی به بخش صید (از تالاب هامون) در سال 96 مبلغ 513312 میلیون تومان بوده است. این در حالی است که خسارت های وارده به اسکله ها، ادوات صیادی و همچنین خسارت های غیر مستقیم در اثر بیکاری و فقر و آسیب های اجتماعی و نیز خسارات وارده به تنوع گونه های مختلف آبزیان در این بررسی قید نشده است.

کلیدواژه ها:

صیادی ، تالاب هامون ، خشکسالی ، خسارت