بررسی اثر زایموزان استخراج شده از ساکارومایسس سرویسیه بر رشد تومور و القاء آپوپتوز در سلول های توموری ملانوما
محل انتشار: نشریه میکروبیولوژی دامپزشکی، دوره: 13، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 548
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVM-13-2_001
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
چکیده مقاله:
ملانومابدخیمترینفرمسرطانپوستاست کهازسلولهایپیگمانی ملانوسیتیمنشاءمیگیرد. زایموزان ترکیب غیر محلول از دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویسیه میباشد که ساختاری تشکیل شده از بتاگلوکان متصل به پروتئین دارد. در این مطالعه اثر زایموزان استخراج شده از ساکارومایسس سرویسیه بر میزان رشد و آپوپتوز در رده سلولی ملانوما مورد بررسی قرار گرفت. سلولهای توموری در محیط کشت 1640RPMI حاوی 10 درصد سرم جنین گاو در دمای C°37 و اتمسفر دارای 5 درصد دی اکسید کربن و %95 رطوبت کشت شدند. بعد از 24 ساعت، سلولها با زایموزان در غلظتهای مختلف به مدت 48 ساعت و 72 ساعت تیمار شدند. میزان رشد سلولی با روش MTT مورد بررسی قرار گرفت. میزان مرگ سلولی با کیت Annexin-V و پروپیدیوم یداید و با استفاده از دستگاه فلوسیتومتری بررسی گردید. نتایج نشان داد که زایموزان بطور معنیداری از رشد سلولهای سرطانی در محیط کشت جلوگیری میکند. زایموزان همچنین در غلظتهای g/ml μ 25 و g/ml μ 50 باعث القاء آپوپتوز در سلولهای سرطانی شد و از رشد تومور ممانعت کرد. با توجه به اینکه زایموزان توانایی القاء آپوپتوز در سلولهای توموری دارد به نظر میرسد ترکیب مناسبی جهت استفاده برای مهار رشد سلولهای توموری باشد و تحقیقات بیشتر در این زمینه به منظور استفاده از آن در بیوتراپی سرطان امیدبخش است.
نویسندگان
مهدی تقوی
مرکز تحقیقات قارچ شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
صمد فراشی بناب
گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
علیرضا خسروی
مرکز تحقیقات قارچ شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :