اثر ورمی کمپوست و Glomus versiform بر کنترل قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici در گیاه گوجه فرنگی

این مطالعه به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست و قارچ میکوریز Glomus versiform جهت کنترل Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici در گیاه گوجه فرنگی انجام شد. بذور گوجه فرنگی در بسترهای حاوی: خاک استریل (شاهد)، قارچ G. Versiform(G)، ورمی کمپوست (V)، ترکیب Glomus + ورمی کمپوست (V+G) در جعبه نشا کشت شدند. پنج هفته بعد ریشه های گیاه در سوسپانسیون اسپور قارچ F. oxysporum و آب، تیمار و به گلدان منتقل شدند. در پایان آزمایش، نشانه های بیماری زایی، شاخص های رشدی، بهبود جذب عناصر ماکرو، میزان کلروفیل برگ ها و درصد کلنیزه شدن ریشه ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد استفاده از ترکیب (V+G) موثرتر از کاربرد هرکدام به تنهایی بود. تیمار گیاهان آلوده به پاتوژن با ترکیب مذکور وقوع زردی برگ ها را به طور معنی داری تا 3/17 درصد کاهش داد و در مقابل تیمار شاهد آلوده 6/68 درصد ارزیابی شد. همچنین با توجه به نتایج کلنیزه شدن ریشه ها توسط قارچ G. versiform، تیمار V+G+F- با افزایش 23 درصدی بهبود یافت. در حالت آلودگی با قارچ F. oxysporum کمترین مقدار کلروفیل در تیمار شاهد 12 (عدد  SPAD) تخمین زده شد درحالی که در تیمار V+G به مقدار 30 افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان جذب عناصر N، P، K در تیمار گیاه با V+G حاصل شد. بر اساس یافته های این مطالعه، کاربرد (V+G) در کنترل بیماری فوزاریومی گوجه فرنگی علاوه بر بهبود رشد و سلامت گیاه، در کنترل بیمارگر مذکور قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

قارچ های میکوریز ، کودهای آلی ، فوزاریوم ، کنترل