مطالعه ی برخی ویژگی های رفتاری پشه ی شکارگر Aphidoletes aphidimyza Rondani روی شته ی جالیز، Aphis gossypii Glover در شرایط آزمایشگاهی

یکی از معیارهای مهم برای ارزیابی کارایی دشمنان طبیعی مطالعه ی ویژگی های رفتاری آن ها می باشد. در این بررسی ترجیح مرحله ی سنی طعمه، تغییر رفتار و تداخل لاروهای پشه ی Aphidoletes aphidimyza Rondani روی سنین مختلف پورگی شته ی جالیز، Aphis gossypii Glover بررسی شد. آزمایش ها در ظروف پتری پلاستیکی حاوی دیسک برگی خیار در اتاقک رشد انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اختلاف معنی داری از نظر ترجیح مراحل مختلف پورگی شته ی جالیز توسط لاروهای پشه ی A. aphidimyza وجود نداشت، اما بیش ترین بیوماس مصرف شده روی پوره های سن چهارم محاسبه شد. در آزمایش بررسی تغییر رفتار، در ترکیب های 20: 40 و 30: 30 (پوره ی سن سوم: سن اول)، لارو شکارگر ترجیح بیش تری را به پوره ی سن سوم شته ی جالیز نشان داد. در بررسی تداخل لاروهای پشه ی A. aphidimyza، قدرت جستجوگری لارو شکارگر بین 0623/0 تا 1805/0 بر ساعت محاسبه شد که مقدار منفی شیب خط رگرسیون نشان دهنده ی بروز تداخل بین لاروهای پشه ی A. aphidimyza بود. نتایج این بررسی نشان داد که ویژگی های رفتاری لارو پشه ی A. aphidimyza می تواند تحت تاثیر تراکم آفت و نیز خود شکارگر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شته ی جالیز ، A. aphidimyza ، ترجیح مرحله ی سنی ، تغییر رفتار ، تداخل