نگاهی به سوختگی های ناشی از حوادث شغلی و راهکارهای پیشگیری آن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 819

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCBMED08_269

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: سوختگی های محیط کاری از تهدیدهای جدی اقتصادی و اجتماعی بر افراد و خانواده ها و جامعه به شمار می روند. علی رغم وجود نکات ایمنی و دستورالعمل های جهانی بسیار، سوختگی های شغلی کسر قابل توجهی از سوختگی ها را تشکیل می دهند. این مطالعه با هدف نگاهی به سوختگی ناشی از حوادث شغلی و راهکارهای پیشگیری آن انجام شده است. روش کار: در این مطالعه ی مروری، از موتورهای جستجوی Scholar, Scopus Pubmed Magiran, Sid, Iran Medex, Google استفاده شد. در جستجوی مقالات از کلید واژه های از قبیل سوختگی، حادثه، شغل و پیشگیری استفاده شده است. مقالات چاپ شده مرتبط در بازه زمانی سال های 2010 تا 2017 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: سوختگی های شغلی شامل سوختگی شیمیایی، حرارتی، الکتریکی، تماسی و سوختگی با آب جوش می باشد. طبق مطالعات 45 درصد سوختگی ها، در محیط های شغلی رخ می دهد و سوختگی با برق بدترین نوع سوختگی است که باعث مرگ و میر و قطع عضو می شود. میزان و نوع سوختگی های شغلی و عوارض ناشی از آن در جوامع و محیط های کار مختلف، متفاوت است و عواملی مانند سطح اجتماعی- اقتصادی- فرهنگی جامعه و سبک زندگی بر آن تاثیرگذار است. در مطالعات بیمارستانی، اکثریت بیماران بستری به علت سوختگی، به دنبال حادثه شغلی دچار سوختگی شده بودند. همچنین کارگران جوان با حوادث حین کار در کشور ما به نسبت کشورهای توسعه یافته بیشتر است که می تواند ناشی از عدم آموزش کافی کارکنان و ایمنی پایین محل کار باشد. بسیاری از سوختگی های شغلی سبب دوره های غیبت از کار قابل توجه می شوند. گاه نیز به علت ایجاد نقص عضو و یا ناتوانی در فرد باعث از کارافتادگی دائم یک نروی کار می شود که این خود چه به صورت موقت و چه به صورت دائم باعث تحمیل بار مالی بر جامعه می شود. نیتجه گیری: سوختگی های ناشی از محیط کار قابل پیشگیری است و نیازمند آموزش نکات ایمنی به کارگران، الزام به رعایت موارد ایمنی توسط کارفرمایان و وجود امکانات و تشکیلات لازم برای پیشگیری از آتش سوزی امری ضروری به شمار می رود.

نویسندگان

زینب موسویان اصل

کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

محمدرضا نجیمی

کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، مرکز بهداشت شهرستان مرودشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

سمیرا رعیت نژاد

گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران

بهرام کوهنورد

مربی، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ا یمنی کار، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران