بررسی شیوع زایمان های کمتر از 37 هفته در شهر شیراز

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 525

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PNMED07_001

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

چکیده مقاله:

زایمانی که پیش از کامل شدن 37 هفته بارداری صورت می گیرد، زایمان زودرس نامیده می شود. زایمان زودرس به عنوان شایع ترین علت مرگ و میر نوزادان محسوب می شود و تعیین میزان شیوع می تواند موجب کاهش بروز این اختلال گردد. این میزان در مطالعات مختلف و در نقاط مختلف کشور ایران متفاوت بوده است اما در چند مطالعه مروری، شیوع آن در ایران 10-9 % گزارش شده است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین شیوع زایمان زودرس در شهر شیراز در سال1396 بود.روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی تحلیلی بوده که در آن 412 نوزاد زنده متولد شده در بیمارستان های حضرت زینب، حافظ و شوشتری شهر شیراز در سال 1396 که ساکن شیراز بوده، بارداری کم خطر داشتند، به روش تصادفی انتخاب شده و از نظر سن جنین در زمان زایمان مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین سن جنین از سونوگرافی سه ماهه اول و LMNP استفاده شد. به منظور گردآوری سایر اطلاعات از پرونده نوزادان و مادران جهت تکمیل پرسشنامه مطالعه استفاده شد. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، از 412 زایمان انجام شده در سال1396، 45 مورد (9/10 درصد) زایمان زودرس داشتند که پارگی زودرس پرده های جنینی شایع ترین علت (7/38 درصد موارد) بود. میانگین و انحراف معیار سن این جنین ها در زمان زایمان 244/2 ± 32/34 هفته بود با محدوده 37-28 هفته. 3/53 درصد آنها پسر و 7/46 درصد دختر بودند. میانگین سن مادران تحت مطالعه 16/28 سال با انحراف معیار 360/5 بود . یک سوم زایمانهای زودرس در زنان اول زا و بقیه در زنان چندزا بود. نتایج نشان داد که از نظر سن، میزان تحصیلات و شغل مادر و پدر در دو گروه زایمان زودرس و زایمان ترم تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، شیوع زایمان زودرس در شیراز از میانگین کشوری کمی بالاتر است. بنابراین پیشنهاد می شود با اقدامات پیشگیرانه (آموزش مهارت های زندگی و خود مراقبتی و دریافت مراقبت بارداری با کیفیت) از افزایش شیوع آن جلوگیری شود.

نویسندگان

امیرحسین بابائی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

محبوبه حاجی فقها

دانشجوی دکترای تخصصی سلامت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.