بررسی نقش میانجیگر قرارداد روانشناختی در رابطه بین رهبری پدرسالار و تمایل به ترک شغل

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی قرارداد روان شناختی در رابطه بین رهبری پدرسالار و تمایل به ترک شغل است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان شرکتهای صنایع غذائی شهرستان رشت به تعداد 1590 نفر می باشند که با استفاده از جدول مورگان، تعداد 332 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه نهائی تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه رهبری پدرسالار 15 گوی های چنگ و همکاران (2000)، 9 گوی های قرارداد روان شناختی روسو (2000)، و 3 گوی های وین و همکاران (1997) استفاده شد که روائی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS 2 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار بوده و متغیرهای مشاهده گر از پایایی و روائی لازم برخوردار می باشند. همچنین نتایج نشان داد که رهبری پدرسالارانه تاثیر مثبتی بر قرارداد روان شناختی، و تاثیر منفی بر تمایل به ترک شغل دارد. همچنین قرارداد روان شناختی نیز تاثیر منفی بر تمایل به ترک شغل دارد. فرضیات تعدیلگری سن نیز در روابط موجود بین متغیرها تایید نگردید.

کلیدواژه ها:

تمایل به ترک شغل ، رهبری پدرسالار ، قرارداد روان شناختی