ارزیابی و عملکرد مدل ماشین بردار پشتیبان در تخمین رسوبات معلق رودخانه ها

همواره پدیده انتقال رسوب، بسیاری از سازه های رودخانه ای و سازه های عمرانی را تحت تاثیر قرار داده و عدم اطلاع از میزان دقیق آن خسارات بسیاری را موجب می شود .از این جهت دستیابی به روشی با دقت مناسب برای تخمین میزان بار رسوبی معلق رودخانه ها بسیار حایز اهمیت است. در این پژوهش جهت تخمین رسوبات رودخانه کاکارضا واقع در استان لرستان، از مدل ماشین بردار پشتیبان استفاده گردید و نتایج آن با برنامه ریزی بیان ژن مقایسه شد. پارامترهای دبی جریان، میزان مواد جامد محلول در آب و بارش بعنوان ورودی و پارامتر دبی رسوب بعنوان خروجی مدل در مقیاس زمانی ماهانه، طی دوره آماری (1373-1393) انتخاب شد. معیارهای ضریب همبستگی، جذر میانگین مربعات خطا و میانگین قدر مطلق خطا برای ارزیابی و نیز مقایسه عملکرد مدل ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج  حاصله نشان داد که  الگوهای ترکیبی توانسته با استفاده از دو  مدل هوشمند مورد بررسی، در تخمین میزان رسوب نتایج قابل قبولی ارائه نماید. لیکن از لحاظ دقت، مدل ماشین بردار پشتیبان با بیشترین ضریب همبستگی (867/0)، کمترین جذر میانگین مربعات خطا(ton/day024/0) و نیز میانگین قدر مطلق خطا (ton/day 017/0) در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. در مجموع نتایج حاصله نشان داد که مدل ماشین بردار پشتیبان توانایی بالایی در تخمین مقادیر حداقل  و  حداکثراز خود نشان داده است.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: برنامه ریزی بیان ژن ، دبی رسوبی معلق ، رودخانه کاکارضا ، ماشین بردار پشتیبان