بررسی کارایی سه روش پیش تیمار بذر درتحمل به تنش شوری و خشکی گلرنگ (Cartthamus tinctorius L.) در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 366
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMS-3-2_003
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
چکیده مقاله:
بهمنظور بررسی کارایی سه روش پیشتیمار بذر جهت افزایش مقاومت به تنش های شوری و خشکی گلرنگ در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در چهار تکرار در آزمایشگاه موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش علف های هرز انجام گرفت. عامل اول نوع تنش شامل دو تنش شوری و خشکی، عامل دوم روش پیش تیمار بذر شامل سه روش هیدروپرایمینگ (پیشتیمار بذر با استفاده از آب مقطر به مدت 6 ساعت)، هالوپرایمینگ (تیمار بذر در محلول کلرید سدیم 100میلیمولار) و پرایمینگ با استفاده از KNO3 (5/0 درصد) به همراه شاهد (عدم پیش تیمار) و عامل سوم پتانسیل آب شامل 0، 3/0-، 6/0- و 2/1- مگاپاسکال بود که جهت ایجاد پتانسیل های مذکور در تنش شوری از NaCl و در تنش خشکی از PEG (پلی اتیلن گلایکول) استفاه گردید. نتایج نشان داد که هر دو تنش خشکی و شوری بر روی جذب آب، درصد جوانه زنی، طول ریشه و ساقه و شاخص بنیه گیاهچه اثر منفی گذاشت ولی در پتانسیل رطوبتی برابر، تاثیر منفی تنش خشکی بر کلیه صفات بهصورت معنی دار بیشتر از تنش شوری بود. در همه پتانسیلهای رطوبتی و بهویژه در مورد تنش خشکی اثر پیشتیمار بذر بر حفظ توان جوانهزنی بذر موثر بود. تاثیر مثبت پیشتیمار بذر در هر دو تنش خشکی و شوری، با شدیدتر شدن تنش افزایش یافت. در هر دو تنش خشکی و شوری تاثیر هیدروپرایمینگ بذر بر کاهش خسارت تنشها بیشتر از سایر پیشتیمارهای مورد آزمایش بود و میتواند به عنوان راهکاری کمهزینه و سودمند به کار گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا جهانبان
عضو هیئت علمی گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
امید لطفی فر
استادیار گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سمانه متقی
استادیار گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران