ارزیابی زمانی، مکانی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: بخش غربی دریاچه ارومیه)

در این تحقیق روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی بخش غربی دریاچه ارومیه از سال 1380 تا سال 1389 مدل سازی شده است. داده های مقادیر هدایت الکتریکی، سدیم و نسبت جذب سدیم ازس ال 1380 تا سال 1389 مرتب گردید. سپس با استفاده از نرم افزارهای GS+ وArcGIS اقدام به پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی شد. با استفاده از ابزارهای زمین آمار در نرم افزار ArcGIS اقدام به میان یابی داده های مکانی و تولید لایه های رستری از پارامترها گردید. با تولید لایه های رستری می توان دشت را بر اساس استانداردهای مختلف طبقه بندی نمود. با استفاده از داده های گردآوری شده نقشه های طبقه بندی کیفی آب زیرزمینی با توجه به استانداردهای وزارت نیرو تهیه شد. طبق تحلیل های انجام شده هدایت الکتریکی در آب منطقه تا سال 1384 در سه طبقه خوب، مجاز و مشکوک بوده که با روند افزایش آن از سال 1385 تا 1389 در بعضی مناطق(شهرستان نوشین شهر)به وضعیت نامناسب رسیده، مقدار یون سدیم نیز در بعضی مناطق از حد مجاز تجاوز کرده است ولی نسبت جذب سدیم با روند افزایشی فعلا در حد مجاز می باشد.

کلیدواژه ها:

GISGIS ، مدل سازی ، زمین آمار ، کیفیت آب ، آب زیرزمینی