تاثیر موسیقی انتخابی بر رفتار بی قراری سالمندان مبتلا به آلزایمر مقیم سراهای سالمندان

زمینه و هدف: موسیقی درمانی یک مداخله ارزان، غیر تهاجمی می باشد و می تواند بعنوان مداخله ای غیر دارویی، توسط پرستاران، داوطلبان و اعضای خانواده سالمند، جهت ارتقای سلامت روانشناختی بیماران مورد استفاده قرارگیرد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر موسیقی انتخابی بر رفتارهای  بی قراری افراد سالمند مبتلا به آلزایمر  مقیم سراهای سالمندان شهر تهران بود. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی انجام شد.34 نفر از سالمندان مبتلا به آلزایمر دارای رفتارهای بی قراری انتخاب و به روش تصادفی به دوگروه مداخله(17 نفر) و کنترل(17 نفر) تخصیص داده شدند. موسیقی های انتخابی سالمندان با نظر سالمند یا در صورت نقص شناختی شدید آنها، با نظر خانواده وی بر روی لوح فشرده جمع آوری گردید و بوسیله هدفون، هفته ای 3 جلسه، بعدازظهر ها و هر جلسه بمدت 30-20 دقیقه طی مدت یک ماه و نیم برای اعضای گروه مداخله پخش گردید. گروه کنترل اقدامات مراقبتی معمول روزانه ی سرا را دریافت کردند. داده در 4 مرحله گردآوری شد: پیش آزمون، پس آزمون1(جلسه نهم)، پس آزمون2(جلسه هجدهم) و پیگیری(یک ماه پس از اتمام مداخله). ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه بی قراری کوهن-منسفیلد (1986) و آزمون مختصر روانی (1972) بود. داده ها توسط آزمون t، ANOVA ،MANOVA  در سطح  معنی داری 0/05 تحلیل شدند. یافته ها: قبل از موسیقی درمانی انتخابی ، بین گروه های مداخله و کنترل  از نظر وقوع رفتار بی قراری اختلاف معنادار وجود نداشت (0/05 p> ). در صورتیکه بعد از اجرای مداخله در هر سه مرحله اندازه گیری کاهش معنادار در میزان  رفتار های بی قراری مشاهده شد(0/05 P<). نتیجه گیری: موسیقی درمانی یک مداخله غیر تهاجمی  برای بهبود رفتارهای بی قراری سالمندان مبتلا به آلزایمر بوده که قابل اجرا توسط پرستاران در مراکز نگهداری سالمندان می باشد. نوع مطالعه: مطالعه پژوهشی.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی انتخابی ، آلزایمر ، بی قراری ، سالمندان