تاثیر افزودن سبوس برنج به جیره بر عملکرد و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در جوجه های گوشتی

تاثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجه­های خونی جوجه های گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یک­روزه سویه راس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیره­های حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد سبوس برنج بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه در تمامی سطوح مصرفی، افزودن سبوس برنج به جیره باعث کاهش معنی­داری در میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در طول دوره آغازین، رشد و در کل دوره پرورش شد (05/0> P)، ولی تاثیر نامطلوبی بر ضریب تبدیل خوراک و شاخص کارایی تولید جوجه­های گوشتی در کل دوره پرورش نداشت. اگرچه افزودن سطح پنج درصد سبوس برنج باعث افزایش معنی­دار وزن نسبی دوازدهه و ایلئوم نسبت به گروه شاهد شد (05/0> P) ولی این افزایش سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی نشد. وزن نسبی کبد با افزودن سبوس برنج به جیره­ جوجه­های گوشتی به صورت خطی افزایش یافت (05/0> P)، ولی وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجه­­های تغذیه شده با جیره­های جاوی سبوس برنج تفاوت معنی­داری با جوجه­های گروه شاهد نداشت (05/0سرم خون را به طور معنی­داری در مقایسه با جوجه­های تغذیه شده با جیره­های حاوی 5/2 و 5 درصد سبوس برنج افزایش داد (05/0> P). افزودن سبوس برنج به جیره، غلظت کلسترول و VLDLسرم خون جوجه­های گوشتی را به طور خطی افزایش داد (05/0> P). نتایج این مطالعه نشان داد که، استفاده از سبوس برنج به صورت خام و بدون فرآوری در جیره جوجه های گوشتی مناسب نیست.

کلیدواژه ها:

اندام های داخلی ، جیره مصرفی ، سرم خون ، فیبر نامحلول ، مرغ گوشتی