بررسی نقش فضاهای عمومی در ارتقای تعاملات اجتماعی

میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری و شهرسازی باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسان ها باشد. اما آنچه امروزه در اغلب فضاهای شهری با آن روبه رو هستیم کاهش روابط و مشارکت اجتماعی ساکنان در این فضاهاست. فضای شهری ترکیبی است از روابط اجتماعی در کالبدی از شهر که در بستری معنایی، پاسخگوی نیازهای شهروندان یک شهر است. این محیط، مکانی است برای جریان یافتن زندگی اجتماعی افراد و بسترساز تعاملات اجتماعی شهروندان یک شهر است. اما آنچه هم اکنون در شهرها قابل مشاهده است دیگر هیچ شباهتی به معنای واقعی فضای شهری ندارد و رفته رفته از بعد معنایی و اجتماعی آن کاسته شده و تنها کالبد از آن باقی مانده است. با توجه به اثرات مهم فضای شهری بر زندگی و رفتار شهروندان و با در نظر گرفتن محتوای اصلی این فضاها که روابط و تعاملات اجتماعی بین شهروندان است، این تحقیق به منظور بررسی نقش فضاهای شهری در افزایش روابط اجتماعی به صورت توصیفی انجام گرفته است. تا با بررسی و طبقه بندی معیارهای کیفی موثر بر ارتقاء بعد اجتماعی یک فضای شهری، بتواند زمینه ساز رشد و توسعه کیفی این فضاها به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف طراحی شهری شود.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی ، تعاملات اجتماعی ، ارتباطات اجتماعی.