پیش بینی کننده های انجام رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سن باروری شهر یزد براساس مدل پرسید

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 377

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SSHMED02_126

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه : بیماری های غیر واگیر ارتباط تنگاتنگی با سبک زندگی دارند به عبارتی سبک زندگی از عوامل تعیین کننده مهم در سلامت و بیماری فرد محسوب می شود. انجام رفتارهای ارتقا دهنده سلامت یکی از بهترین راه هایی است که مردم توسط آن می توانند سلامتی خود را حفظ وکنترل نمایند. با توجه به نقش زنان در سلامت خانواده هدف از این مطالعه تعیین پیش بینی کننده های انجام رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سن باروری شهر یزد براساس مدل پرسید می باشد.روش بررسی:این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی مقطعی بود و بر روی 120 نفر از زنان سن باروری(15-49)مراجعه کننده به مرکز بهداشتی-درمانی شهید فرشاد، در شهر یزد انجام شده است. جمعیت موردمطالعه به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس الگوی پرسید و پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقادهنده سلامت نسخه دوم (HPLP-II) بود.. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-16 و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها:میانگین سنی زنان مورد بررسی 33/67±7/43 بود. عامل مستعدکننده(نگرش)، عامل تقویت کننده و عامل قادر کننده با رفتارهای ارتقادهنده سلامت همبستگی مستقیم و معنیدار داشتند(.(p<0/00 که عامل تقویت کننده نسبت به سایر متغیرها همبستگی قوی تری داشت.همچنین عوامل مستعد کننده، عوامل تقویت کننده و عوامل قادر کننده 40/5 درصد از تغییرات رفتارهای ارتقادهنده سلامت را پیشبینی کردند که عوامل تقویت کننده پیشبینی کننده قوی تری بود. و قدرت پیشبینی آن 44/3 درصد بوده است.نتیجه گیری: الگوی پرسید می تواند به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی بهمنظور ارتقا رفتارهای بهداشتی در زنان سن باروری به کار گرفته شود و عوامل تقویتکننده، به عنوان مهمترین عامل پیشبینی کننده رفتارهای ارتقادهنده سلامتی زنان مشخص گردید که لازم است در طراحی مداخلات آموزشی بیشتر موردتوجه قرار گیرد.

نویسندگان

سمیه میررضایی

کارشناس ارشد آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

سیدسعید مظلومی محمودآباد

دکترای آموزش بهداشت، استاد گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران