مطالبه خسارت ناشی از تاخیر در ادای دین در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق انگلستان

خسارت تاخیر تادیه مالی است که بابت ضرر وارده در نتیجه تاخیر در ادای دین از طرف مدیون به داین داده می شود. در مواردی که مورد تعهد تادیه وجه نقد است، خسارت تاخیر تادیه در واقع جبران نقص ارزش پول است که در نتیجه ی تورم محقق می شود. روش کار مقاله ی حاضر مراجعه ی مستقیم به منابع کتابخانه ای بعضا مراجعه به سایر مقالات و پایان نامه ها در این زمینه بوده است. در استفاده از منابع ابتدا مطالب مربوط به دقت مورد مطالعه قرار گرفته و آنگاه آنچه قابل استفاده بود یادداشت شده است. خسارت تاخیر تادیه در حقوق ایران، با توجه یه اصول مسلم حقوقی قابل مطالبه است. اگر طرفین به هنگام قرارداد مبلغی را به عنوان وجه التزام معین کردند، در صورت نقض قرارداد توسط یکی از طرفین، خسارت وارده از زمان مطالبه ی طلبکار قابل دریافت است. اگر طرفین شرطی را در ضمن عقد به منظور الزام طرف به رعایت دقیق سررسید بگنجاند، آن شرط نافذ است. خسارت تاخیر تادیه در کشور ما در برخی موارد ناهماهنگ و ابهام آمیز است. به همین منظور مقاله ی حاضر می کوشد پاره ای ابهامات را در این خصوص برطرف و نتیجه گیری نماید.

کلیدواژه ها:

خسارت ، تاخیر تادیه ، دین ، عدم النفع ، وجه التزام