بررسی اثر بخشی زوج درمانی رفتاری- تلفیقی بر الگوهای ارتباطی زوجین

هدف این پژوهش بررسی تاثیر زوج درمانی رفتاری تلفیقی((IBCT برالگوهای ارتباطی زوجین مراجعه کننده به مجتمع قضایی دادگستری شهرستان تبریز است.این پژوهش شبه آزمایشی است و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است، جامعه آماری، کلیه زوج هایی را شامل می شود که به علت اختلاف و ناسازگاری روابط زناشویی به مجتمع قضایی دادگستری شهرستان تبریز در سال 1395 مراجعه نمودند. و حجم نمونه پژوهشی 40 زن و شوهر(20زوج) می باشند که از نمونه های در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب و جایگزین شدند. زوجین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت زوج درمانی رفتاری تلفیقی قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد ابزار این پژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) کریستنسن و سالاوی می باشد که از روایی و پایایی خوبی برخوردار است. یافته های این تحقیقی با استفاده از نرم افزار SPSS و شیوه آماری تحلیل کواریانس نشان داد که تاثیر زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر الگوهای سازنده متقابل، توقع/کناره گیری، و الگوهای اجتنابی متقابل معنادار است.نتیجه نهایی این است که شیوه فوق تاثیر به سزایی در بهبود الگوهای ارتباطی زوجین دارد و می توان از آن در موارد مشابه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی رفتاری تلفیقی ، ارتباط ، الگوهای ارتباطی.