مقایسه تطبیقی حسابداری اسلامی و حسابداری مرسوم: بررسی موردی اجاره ها

اسلام به عنوان کامل ترین دین علاوه بر جنبه های فردی، به جنبه های اجتماعی شامل مسائل اقتصادی، فرهنگی، مذهبی و ... می پردازد و به فعالیت های تجاری توجه عمده ای می نماید. دیدگاه های مختلف، سیستم های اقتصادی متفاوتی را می طلبد و سیستم اقتصادی نیاز به سیستم حسابداری خاص خود را دارد. بنابراین ضرورت وجود اقتصاد اسلامی، مسئله ی حسابداری اسلامی را مطرح می کند که اهداف متفاوتی همچون سودمندی برای تصمیم گیری، وظیفه ی مباشرت، پاسخگویی اسلامی و پاسخگویی از طریق زکات را اتخاذ می کند. در مذهب شیعه، پاسخگویی از طریق زکات متفاوت است و به عنوان ابزاری جهت رسیدن به هدف مطرح می شود.در اغلب نوشته های حسابداری اسلامی، زکات به عنوان مبنای اصلی اندازه گیری مطرح می شود و دیدگاه غالب در اندازه گیری، ارزش های جاری می باشد. )جانشین بهای تمام شده تاریخی( این مقاله از روش تحلیلی استفاده می کند و به مقایسه حسابداری اسلامی و مرسوم می پردازد. حسابداری اسلامی، اصل افشای کامل را ضروری می داند و با محافظه کاری و فرض تداوم فعالیت ناسازگار است، همچنین در ارزیابی حساب های دریافتنی و ارزش گذاری موجودی ها و سیستم های بانکداری و سود و زیان با حسابداری مرسوم متفاوت است. بهره مهم ترین تفاوت حسابداری اسلامی و مرسوم به شمار می رودکه در اجاره ها نمود پیدا می کند. اجاره ی مرسوم واسلامی از جنبه ی بهره و مطابقت با شریعت اسلام، زمان بازیافت اقساط اجاره، جریمه ی پرداخت های معوق اقساط اجاره، تمایل به ریسک و انتقال ریسک به مستاجر و زمان امضای قرارداد اجاره توسط مستاجر متفاوت می باشند.

کلیدواژه ها:

حسابداری اسلامی ، حسابداری مرسوم ، استانداردهای حسابداری اسلامی ، اجاره اسلامی