مدل سازی شدت نور خروجی موجبرهای پلیمری با استفاده از شبکه های عصبی هوشمند (KBEI-2016)

محدودیت اصلی سیستم های مخابراتی، سرعت پردازش سیستم های الکترونیکی نسبت به قابلیت انتقال بسیار سریع داده ها است. موجبرهای نوری استفاده شده در ساخت مدارهای مجتمع نوری که توانائی پردازش سیگنالهای نوری را به صورت مستقیم و بدون تبدیل به سیگنالهای الکترونیکی داشته باشند میتواند به نحو چشمگیری باعث افزایش سرعت و بازدهی سیستم های مخابراتی شود. از طرفی تضعیف در موجبر نوری یکی از عوامل محدودکننده انتقال اطلاعات است. در این مقاله برای ارزیابی تلفات موجبر به مدلسازی شدت نور خروجی موجبر پلیمری با استفاده از شبکه های عصبی هوشمند شامل پرسپترون چند لایه و توابع شعاع پایه استفاده شده است. خطای مدلسازی در روش پرسپترون چند لایه174/847-دسی بل و روش توابع شعاع پایه 623/832-دسی بل به دست آمده است

کلیدواژه ها:

موجبر پلیمری ، تلفات ، پرسپترون چندلایه ، توابع شعاع پایه ، شبکه عصبی ،