تاثیر روش تدریس معکوس بر تفکر فلسفی و رغبت دانشجویان (نمونه موردی :دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه پیام نور تهران جنوب)

هدف کلی در این پژوهش بررسی تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر متغیرهایی چون تفکر فلسفی، تعامل گروهی و انگیزش تحصیلی دانشجویان می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و در زمره ی تحقیقات آزمایشی قرار دارد. جامعه ی آماری تمام دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور تهران جنوب به تعداد 14251 نفر می باشد. حجم نمونه 80 نفر بوده که به دو گروه 40 نفره تحت عنوان گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. نمونه گیری از نوع نظری یا قضاوتی می باشد. به منظور گرد آوری داده ها برای تاثیر رویکردکلاس معکوس بر پیشرفت تحصیلی از پنج پیش آزمون و پنج پس آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. برای بررسی تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر خود تنظیمی تحصیلی از پرسشنامه استاندارد شده ی خودتنظیمی بوفارد بررسی تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر متغیر تعامل گروهی از پرسش نامه ی ارتباطات بین فردی در کلاس درس و تعیین تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر متغیر انگیزش تحصیلی دانش آموزان، از پرسش نامه ی استاندارد شده ی هارتر، استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی از نرم افزار SPSS نسخه ی 21 استفاده شد. آزمون های آماری استفاده شده عبارت اند از: آزمون اثر پیلایی، آزمون لامبدای و پلکلز، آزمون اثر هتلینگ، آزمون رتبه اختصاصی روی و آزمون لون. نتایج تجزیه و تحلیل آماری حاکی از آن بود که رویکرد کلاس معکوس بر تمامی متغیرهای وابسته بالا تاثیر مثبت داشت.

کلیدواژه ها:

رویکرد کلاس معکوس ، تفکر فلسفی ، انگیزش تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی