بررسی آگاهی از خودپنداره های ذهنی و تاثیر آن بر تعارضات دوران عقد در زنان جوان ایرانی

ازدواج به عنوان مهمترین و عالی ترین رسم اجتماعی برای دستیابی به نیازهای عاطفی افراد همواره مورد تایید بوده است و انتظار می رود که سازگاری با تنش های پیش روی آن با خودپنداره و نگرش طرفین به خود، ارتباط تنگاتنگ دارد. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی آگاهی از خودپنداره های ذهنی و تاثیر آن بر تعارضات دوران عقد در زنان جوان ایرانی انجام گرفت.روش: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 112 زن جوان دوران عقد مراجعه کننده به مراکز مشاوره ازدواج در شهرستان لارستان به روش تصادفی انتخاب و مقیاس های تعارضات زناشویی و پرسشنامه خود پنداره (SCQ) را تکمیل نمودند. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون ماتریس همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش (Stepwise) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بنابر نتایج، میانگین نمرات خودپنداره 168,16 و میانگین تعارض زناشویی 90,55 بدست آمد. و نتایج نشان داد که متغیر خودپنداره %16,6 از واریانس تعارض زناشویی را پیش بینی می کند .(p 0.01) همچنین، بالاترین قدرت پیش بینی کنندگی مثبت در ابعاد خودپنداره اخلاقی، خلق و خو، عقلانی و اجتماعی؛ و بالاترین قدرت پیش بینی کنندگی معکوس در دو بعد خودپنداره جسمانی و آموزشی مشاهده شد .( 0.01)بحث و نتیجه گیری: با دوری جستن از آرمانگرایی در ابعاد خودپنداره اخلاقی، خلق و خو، عقلانی و اجتماعی؛ و از طرفی دیگر تقویت خودپنداره های جسمانی و آموزشی، می توان به کاهش تعارض زناشویی در زنان جوان دوران عقد کمک کرد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، تعارض زناشویی