ارزیابی و تحلیل وضعیت کارآفرینی اجتماعی؛ مورد مطالعه شهرداری منطقه 14 شهری شهر تهران

زمینه: در حال حاضر توسعه کارآفرینی و فرهنگ کارآفرینی به عنوان سیاست کلیدی پیش روی کشورها قرارگرفته و توسعه استعدادهای کارآفرینانه برای نوآوری و پایداری مزیت رقابتی در اقتصاد جهانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در میان انواع کارآفرینی، کارآفرینی اجتماعی به عنوان مقوله ای متفاوت از دیگر اشکال کارآفرینی به طور نسبی در ارتقای ارزش های اجتماعی ارجحیت بیشتری را کسب می کند.هدف: هدف این پژوهش، تحلیل و ارزیابی وضعیت موجود کارآفرینی اجتماعی و ارائه راهکارهای مناسب در منطقه 14 شهری شهر تهران در بستر ارزش های اسلامی است.روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی پیمایشی و از جهت هدف، کاربردی است. لذا، ابتدا ضمن شناسایی آسیب های اجتماعی منطقه یاد شده؛ ابعاد و مولفه های اساسی تاثیرگذار بر ایجاد و افزایش طرح های کارآفرینی اجتماعی تعیین و بر مبنای آنها، عوامل و شاخص های مناسب طراحی و تدوین شد. صاحبان فرایند برای تعیین مولفه های تاثیرگذار بر ایجاد و افزایش طرح های کارآفرینی اجتماعی در مناطق 14 شهری تهران، مصاحبه با صاحب نظران و خبرگان، اسناد و مدارک موجود در پایگاه های اطلاعاتی قابل دسترس در خصوص موضوع پژوهش بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی برای توصیف و دسته بندی داده های آماری به دست آمده و از آمار استنباطی (آزمون t ، تحلیل عامل اکتشافی) برای تعیین فاصله بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب بهره گرفته شد. یافته ها: تحلیل و کدگذاری مصاحبه های تحقیق منجر به استخراج آسیب های اجتماعی ( 25 مورد)، اقدامات موثر برای کاهش آسیب های اجتماعی (19 مورد)، عوامل ایجاد و افزایش طرح های کارآفرینی اجتماعی (16 مورد)، و هشت مورد پیشنهادها با توجه به یافته های تحقیق گردید. در ادامه با کمک آزمون تی تک نمونه ای به اعتبارسنجی داده های به دست آمده در خصوص عوامل تاثیرگذار برافزایش یا کاهش آسیب های اجتماعی پرداخته شد که اکثر موارد احصاء شده از مطالعات کیفی، تایید گردید. بحث و نتیجه گیری: تقویت زیرساخت ها و منابع انسانی و مالی، تسهیل دستیابی به تسهیلات و آموزش و آگاهی بخشی به شهروندان بهترین پیش بینی کننده ایجاد و توسعه طرح های کارآفرینی اجتماعی در منطقه 14 شهری شهر تهران است. همچنین نتایج نشان داد، بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب کارآفرینی اجتماعی در منطقه 14 شهری شهر تهران تفاوت معنادار وجود دارد. یافته های این مطالعه میتواند در سیاست گذاری درزمینه ارتقای کارآفرینی اجتماعی موردتوجه برنامه ریزان و مدیران دستگاه های خط مش گذار درزمینه کارآفرینی و شهرداری تهران قرار گیرد. این پژوهش همچنین، تلویحات و پیشنهادهایی برای مدیران و تصمیم سازان و همچنینپژوهشگران مطرح کرده است.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، طرح های کارآفرینی اجتماعی ، عوامل موثر برافزایش و کاهش کارآفرینی اجتماعی