ارزیابی تزریق پذیری ساختگاه سد ها با استفاده از شاخص نفوذ پذیری ثانویه ، طبقه بندی توده سنگ(مطالعه موردی)

تعیین میزان نشت از داخل شالوده از مهمترین پارامترهای طراحی در پروژه های سد سازی است که البته ارتباط مستقیمی با نفوذ پذیری دارد . بنابراین نفوذپذیری عامل اصلی فرار آب از داخل فونداسیون و ایجاد فشار نشت منفی در داخل مصالح قرضه است . برای به حداقل رساندن این عامل مخرب پرده آببند استفاده می شود ، در این پژوهش ساختگاه سد بتنی بختیاری واقع در قسمت جنوب غربی ایران، در حدود 70 کیلومتری شمال شرقی شهر اندیمشک و حدود 65 کیلومتری جنوب غربی شهر درود لرستان مورد بررسی قرار می گیرد . سد بختیاری بر روی رودخانه بختیاری احداث خواهد شد و ارتفاع طرح برای سد مذکور 315 متر می باشد .برای احداث یک پرده آببند با کارایی بهینه باید حجم دوغاب مصرفی وسیستم تزریق مناسب مورد ارزیابی قرار گیرد که بدلیل شرایط پیچیده زمین امکان تعیین دقیق پارامترهای فوق وجود ندارد . میزان نفوذ پذیری ، توسط آزمایشات لوژان انجام شده در سایت مذکور برآورد می گردد . از طریق سیستم طبقه بندی سنگ براساس روش SPI بدست آوردن رابطه میان نفوذپذیری و تزریق امکان پذیر است این روش ابتدا توسط فویو بیان شد . این سیستم با استفاده ازآزمایش لوژان و شاخص کیفیت سنگ (RQD) توده سنگ را از نظر نفوذ پذیری طبقه بندی می کند و مخلوط مناسب تزریق را پیشنهاد می کند .

کلیدواژه ها:

سد بختیاری ، تزریق پذیری ، آزمایش فشارآب و شاخص نفوذ پذیری ثانویه