کاربرد نشانگر پروتئین های ذخیره ای بذر در جداسازی چند ژنوتیپ لوبیا (Phaseolus vulgaris L.)

الگوی الکتروفورزی پروتئینها میتواند باندهایی را به عنوان نشانگر مولکولی معرفی نماید و در این خصوص بررسی الکتروفورزی پروتئینهای ذخیره ای بذر به دلیل عدم تاثیرپذیری آنها از محیط اهمیت خاصی دارند. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های لوبیا (Phaseolous vulgaris L.) بذرهای 6 ژنوتیپ لوبیا با نام های لوبیای رونده رگه قهوهای، لوبیای قرمزگلی، لوبیای پاکوتاه رگه قرمز، لوبیای پاکوتاه رگه مشکی، لوبیای چیتی و لوبیای سفید درسا از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان تهیه شد. آزمایشها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. ابتدا محتوای پروتئین کل به روش برادفورد اندازه گیری شد و سپس الگوی پروتئینهای ذخیرهای بذر با استفاده از الکتروفوروز عمودی به روش SDS-PAGE مورد سنجش قرار گرفت. آنالیز باندهای پروتئینی با نرم افزار Total Lab حضور حداکثر 13 باند اصلی و قابل رویت را بر روی ژل عمودی نشان داد. تجزیهی خوشهای باندهای پروتئین به روش UPGMA و برش آن در %50 تشابه، ژنوتیپها را در سه گروه مجزا قرار داد. ژنوتیپ های لوبیای قرمزگلی، لوبیای پاکوتاه رگه قرمز، لوبیای پاکوتاه رگه مشکی و لوبیا چیتی در گروه اول و ژنوتیپ های لوبیای رونده ی رگه قهوه ای در گروه دوم و ژنوتیپ لوبیای سفید درسا نیز به تنهایی در گروه سوم جای گرفتند.

کلیدواژه ها:

الکتروفورز عمودی ، پروتئین ذخیره ای بذر ، لوبیا