استفاده از رویکرد مداخله ارگونومی مشارکتی برای کاهش ریسک فاکتورهای پوسچرهای نامناسب بدنی در وظایف گاوداری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 504

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BEMED03_192

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1398

چکیده مقاله:

مشاغل مرتبط با گاوداری شیری یکی از مشاغل مهم در بخش کشاورزی است که در آن میزان شیوع WMSDs بالا است. این مطالعه، با هدف انجام مداخلات ارگونومی برای تعدیل یا حذف پوسچرهای نامناسب بدنی در زیر وظایف گاوداری انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی، با استفاده از روش بررسی سریع کل اندام های بدن (REBA)، پوسچرهای کاری زیر وظایف مختلف ارزیابی شد و زیر وظایفی که انجام مداخلات ارگونومی برای حذف یا تعدیل ریسک پوسچر نامناسب ضروری بود انتخاب شدند. در مرحله بعد، با استفاده از فرایند ارگونومی مشارکتی و استفاده از پیشنهادهای کارکنان، مداخلات طراحی موردنیاز انجام شد و نمره ریسک زیر وظایف بعد از مداخله با استفاده از روش REBA ارزیابی شد. در مداخله اول با طراحی سیستم انتقال خودکار شیر، دو زیر وظیفه ریختن شیر در سطل (با نمره ریسک 11) و ریختن سطل شیر به مخزن نگهداری (با نمره ریسک 9) حذف شد. در مداخله دوم با طراحی یک سیستم خودکار انتقال ذرت از سطح زمین به دهانه دستگاه آسیاب ذرت، ریسک فاکتورهای دو زیر وظیفه پر کردن ظرف ذرت (با ثمره ریسک 9) و ریختن ذرت در دستگاه آسیاب (با نمره ریسک 9) حذف شد. در مداخله سوم و چهارم با طراحی ساده و ارزان یک نگه دارنده و استفاده از دسته بیل متناسب با ویژگی های آنتروپومتریکی کارگر، به ترتیب ریسک پوسچر نامناسب زیر وظیفه ریختن آذوقه در کیسه (از نمره ریسک 11 به 6) و جمع آوری فضولات (از نمره ریسک 11 به 5) به گونه ی قابل توجهی کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد با استفاده از اصول ارگونومی مشارکتی و طراحی های ارزان و ساده با کارایی بالا می توان از شیوع مشکلات اسکلتی- عضلانی در گاوداری های ایران و گاوداری های با وظایف مشابه در دیگر کشورها پیشگیری کرد.

نویسندگان

حمیدرضا مکرمی

استادیار، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

سیدمحمد تقوی

کارشناسی ارشد، اداره کل درمان مستقیم، معاونت درمان سازمان تامین اجتماعی کشور، تهران، ایران

حسین ماری اوریاد

دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر برسلامت، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران