اثربخشی ترسیم‎گری گروهی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان فزون کنش-پرخاشگر

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی ترسیم‎‎گری گروهی بر کاهش پرخاشگری دانش­آموزان پسر دارای اختلال نارسایی توجه/ فزون‎کنشی و با طرح­ آزمایشی دوگروهی با پیش­آزمون و پس­آزمون انجام شد. 24 دانش­آموز به صورت نمونه­برداری چندمرحله­ای از بین کل ­دانش­آموزان فزون کنش-پرخاشگر مدارس ابتدایی ناحیه 3 شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 94-93 به عنوان گروه نمونه انتخاب و به‎ تصادف در دو گروه آزمایش وکنترل گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس کانرز معلمان (کانرز، 1997) و مقیاس پرخاشگری رابطه ای و آشکارکودکان دبستانی (شهیم، 1385) بود. برنامه مداخله براساس پروتکل مارتین (2009) در 9 جلسه­ 60-45 دقیقه­ای و دو بار در هفته اجرا شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد ترسیم‎گری گروهی پرخاشگری جسمانی، رابطه­ای، و واکنشی کلامی-‎ فزون کنشی دانش‎آموزان مبتلا به اختلال فزون کنشی را کاهش می­دهد. بنابراین می­توان از ترسیم‎گری گروهی برای کاهش پرخاشگری دانش­آموزان فزون‎کنش- پرخاشگر در همه سطوح بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

نارسایی توجه/ فزون کنشی ، پرخاشگری ، ترسیم گری گروهی ، دانش آموزان