ضمانت اجرای استنکاف از انجام معامله در حقوق مالکیت فکری ایران و اتحادیه اروپا

این مقاله درصدد بررسی این مسئله است که آیا رویکرد اتحادیه اروپا در مورد استنکاف از انجام معامله در حقوق مالکیت فکری می تواند در بازار ایران پیاده شود یا موردتوجه قانونگذار ایرانی قرار گیرد. این در حالی است که تنها مقرره مربوط به حقوق مالکیت فکری در قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44 (ماده 51 )، بدون پاسخ به اینکه در چه شرایطی استنکاف صاحبان مالکیت فکری به عنوان سوءاستفاده از موقعیت غالب در نظر گرفته می شود و به طورجدی، معیارهای قابل پیش بینی در مورد این رفتار، در قانون سیاست های کلی اصل 44 مورد بررسی قرار خواهد گرفت. میتوان مشاهده کرد که قانون گذار ایرانی، استاندارد پایین تری برای مجازات سوءاستفاده از استنکاف از انجام معامله به طورکلی در نظرگرفته است، به همین دلیل ابتدا این مقاله پیشنهاد می کند که مقررات اجرایی مالکیت فکری باید در راستای اهداف حقوق رقابت قرار گیرد و با توجه به معیارهای قابل پیش بینی در مقررات اجرایی مربوط به استنکاف از انجام معامله، (ماده 51 ) به دو قسمت تقسیم شود: یک اصل کلی و شرایط استثنایی برای سوءاستفاده از استنکاف از انجام معامله در حقوق مالکیت فکری طراحی شود و در حقوق رقابت خود با توجه به تفاوت های موجود، معیار شرایط استثنایی هماهنگ با آنچه در اتحادیه اروپا مورداستفاده قرار می گیرد در قوانین خود موردتوجه قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

استنکاف از انجام معامله در حقوق مالکیت فکری ، شرایط استثنایی ، عادلانه ، معقول و غیر تبعیض آمیز ، حق امتیاز ، مجوز اجباری ، امکانات ضروری