ارائه راهکارهای معماری درطراحی مجتمع اقامتی-تفریحی با رویکرد جذب توریست نمونه موردی منطقه آزاد اروند

امروزه سرمایه گذاری بر روی جذب توریست از جمله سیاست های مهم اقتصادی و فرهنگی کشورها به حسابمی آید که برنامه ریزی های گسترده ای را به خود اختصاص می دهد . توریسم از یک سو به علت اهمیت اقتصادیو از سوی دیگر به دلیل اثرات فرهنگی و اجتماعی آن، در مکان هایی همچون منطقه آزاد اروند که پتانسیل بالقوهجذب گردشگر را دارند، می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در جهت رشد و توسعه همه جانبه جوامع میزبان بهکار گرفته شود که به این ترتیب دامنه ی تاثیرگذاری بر محیط و تاثیرپذیری آن از محیط بسیار وسیع تر میشود. در جذب توریست علل و شرایط بسیاری تاثیرگذار است؛ از جمله سوابق تاریخی، فرهنگی و ویژگی هایطبیعی و جاذبه های محیطی اما تنها این قابلیت ها برای جذب گردشگر کافی به نظر نمی رسد چرا که تامینزیرساخت ها، سرمایه گذاری و توسعه همه جانبه، به محیط اجتماعی جامعه میزبان، این امکان را جهت پاسخگوییبه نیازهای انسانی و اجتماعی هنجارمند یک توریست می دهد که یکی از زیرساخت های بسیار مهم در این بیناسکان و اقامت گردشگران است که می تواند در جهت جذب توریست و توسعه صنعت گردشگری با برنامه ریزیبلند مدت، گامی در جهت افزایش تدریجی گردشگران داخلی و خارجی با هدف تامین رضایت مندی این نیاز آنهامورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش با رویکردی توصیفی- تحلیلی، نیاز به ضرورت طراحی معماری یک مجموعهاقامتی تفریحی_توریستی، بعنوان عاملی مهم و تاثیرگذار در جذب توریست و تقویت صنعت گردشگری در منطقهمعرفی می شود با این فرضیه که به هر میزان رضایت گردشگر و توقعات و انتظارات گردشگران در این بخشتامین شود به همان میزان جذب گردشگر و توسعه آن محقق می شود، ضمن تاثیر بر ارتقاء کیفی منطقه و بهبودوضعیت اجتماعی_اقتصادی ساکنین منطقه، مجموعه اقامتی، تفریحی_توریستی اروند با هدف پاسخگویی به نیازگردشگران در راستای تحقق اندیشه جذب توریست، به عنوان یک الگوی ساختمانی هماهنگ با زمینه معماریخود در ساحل اروند، با ترکیبی از فضاهای متنوع با قابلیت پاسخگویی به خدمات در سطوح مختلف؛ پیش بینی،برنامه ریزی و طراحی می شود. فضایی که ضمن تداوم رضایتمندی گردشگران، مهمترین خصوصیت آن تعاملبین مردم منطقه اروند و توریسم داخلی و خارجی است.

کلیدواژه ها:

راهکارهای معماری ، مجتمع اقامتی-تفریحی ، توریست ، منطقه آزاد اروند