تاثیر یک دوره بی خوابی ناشی از نگهبانی نظامی بر عملکرد حرکتی و امنیتی

این پژوهش با هدف شناسایی تاثیر یک دوره بی خوابی ناشی از نگهبانی نظامی بر عملکرد حرکتی طراحی شد. اهمیت تحقیق حاضر با نظر به تاثیرات متعدد عناصر دخیل در بی خوابی بر کارکرد شناختی، روانی و حرکتی تبیین و به صورت این سوال تدوین شد که یک دوره بی خوابی ناشی از نگهبانی نظامی چه تاثیری بر عملکرد (چابکی، تعادل، زمان واکنش) دارد پاسخ هورمونی از این جهت سنجیده شد تا توجیه پذیری یافته ها از این طریق آزموده شود. تعداد 32 نفر سرباز با میانگین سن 1/64± 21/69 سال، قد 4/70 ± 179/34 سانتیمتر، و وزن 6/57 ± 72/28 کیلوگرم که موظف به نگهبانی از قسمتهای اداری و تاسیسات نظامی بودند به صورت تصادفی به عنوان گروه تجربی (چهار ساعت خواب در 24 ساعت) و همین تعداد به عنوان گروه کنترل (هشت ساعت خواب در 24 ساعت) انتخاب و در پیش و پس آزمون شرکت کردند. با استفاده از دستگاه آزمون 8 جهت چابکی، دستگاه های دیجیتالی سنجش تعادل و زمان عکس العمل به ترتیب چابکی ، تعادل و زمان عکس العمل آزمودنی ها سنجیده شد. برای آزمون فرضیه ها از روش تحلیل یک طرفه واریانس مآنوا و آزمون t (استیودنت مستقل) برای گروه های مستقل استفاده گردید. سطح معنی داری نیز (0/05> p) در نظر گرفته شد. نتایج نشانگر کاهش اندک چابکی، تعادل، و افزایش ناچیز زمان واکنش بود. یافته ها نشان داد که یک دوره بی خوابی تاثیر معنی داری بر چابکی، تعادل، و زمان عکس العمل ندارد. اهمیت این یافته ها در بستر ماموریت های نظامی بحث شده است.

کلیدواژه ها:

بی خوابی ، نگهبانی نظامی ، عملکردحرکتی ، کورتیزول ، تستوسترون ، بزاق