اثر اسیدسالیسیلیک بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی کدوی طبی تحت تنش خشکی

یکی از مهمترین پیامدهای تنش خشکی تنش اکسیداتیو است. اسیدسالیسیلیک ترکیبی فنلی است که به عنوان تنظیم کننده رشد در القاء مقاومت به خشکی عمل می کند. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اسیدسالیسیلیک بر برخی آنزیم های آنتی اکسیدان و برخی صفات بیوشیمیایی گیاه کدوی طبی تحت تنش، آزمایشی در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد.آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار شامل تنش خشکی در چهار سطح شاهد (آبیاری کامل)100 درصد، تنش ملایم85 درصد، تنش متوسط70 درصد وتنش شدید 55 درصد ظرفیت مزرعه و اسیدسالیسیلیک به صورت محلول پاشی برگی در چهارسطح صفر= محلول پاشی با آب مقطر، 5/0، 1و 5/1 میلی گرم در لیتر بود. صفات مورد ارزیابی شامل آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز محتوی پرولین ومالون دی آلدئید (شاخص پراکسیداسیون غشایی)، بتاسیتوسترول و عملکرد روغن بودند. نتایج نشان داد که افزایش سطوح تنش خشکی عملکرد روغن را کاهش داد اما در مقابل موجب افزایش بتاسیتوسترول و پراکسیداسیون غشایی و نشت یونی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر کاتالاز و پراکسیداز شد.از طرف دیگر اسید سالیسیلیک در سطوح 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر از طریق افزایش بیشتر فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و تجمع پرولین، تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون غشایی و نشت یونی را کاهش داد ولی موجب افزایش متوازن عملکرد روغن و بتاسیتوسترول در شرایط تنش ملایم و متوسط شد. این نتایج بیانگر افزایش مقاومت گیاه به خشکی در نتیجه کاربرد اسیدسالیسیلیک است.

کلیدواژه ها:

بتاسیتوسترول ، پراکسیداز ، پرولین ، تنش اکسیداتیو ، عملکرد روغن