نقش مهارت های روانی بر ارتباطات بین فردی و کارآمدی عملکردی داوران بسکتبال ایران

هدف از مطالعه ی حاضر اثر مهارت های روانی بر ارتباطات بین فردی و نقش آن بر کارآمدی عملکردی داوران بسکتبال ایران و ارائه مدل بود. روش تحقیق توصیفی کاربردی و از نوع همبستگی بود. به این منظور تمام داوران زن و مرد بسکتبال ایران که 82 نفر بودند، به عنوان نمونه آماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز جهت ارتباطات فردی از طریق پرسشنامه گراهام (1998)، مهارت‎های روانی از طریق پرسشنامه نظری و امامی (1394) و کارآمدی از طریق پرسشنامه هسو (2002) جمع آوری گردید. در سطح آمار استنباطی از آزمون لوین برای تجانس واریانس داده ها، آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای توزیع طبیعی داده ها، آزمون های t و F برای مقایسه میانگین ها، آزمون t مستقل برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده گردید. نتایج نشان داد که حدود 14 درصد واریانس مربوط به ارتباطات بین فردی بوسیله مولفه های مهارت های روانی تعیین می شود (14/0R2 =). حدود 4 درصد واریانس مربوط به کارآمدی بوسیله مولفه های مهارت های روانی تعیین می شود (04/0R2 =). حدود 8 درصد واریانس مربوط به کارآمدی بوسیله مولفه های ارتباطات بین فردی تعیین می شود (08/0R2 =). تحلیل تفاوت بین مهارت های روانی، ارتباطات بین فردی و کارآمدی داوران با توجه به ویژگیهای فردی داوران تفاوت معناداری را نشان نداد. به طور کلی می توان اذعان نمود مهارت های روانی بر ارتباطات بین فردی و کارآمدی داوران بسکتبال ایران اثر گذارند.

کلیدواژه ها:

ارتباطات بین فردی ، بسکتبال ، داوران ، کارآمدی ، مهارت های روانی