تحلیل پدیدارشناسی معنای ذهنی دانشجو از دانشگاه

هدف از پژوهش حاضر دستیابی به معنای ذهنی دانشجویان و درک آن ها از دانشگاه پیش از ورود به این محیط بوده است؛ بنابراین از روش پدیدارشناسی استفاده شد و با انجام مصاحبه های عمیق با 53 دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تهران از دانشکده­های علوم اجتماعی، فنی-مهندسی-علوم پایه، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و علوم انسانی و هنرهای زیبا به تحلیل اطلاعات پرداخته شد. نتیجه تحقیق، توصیفی سیستماتیک از معنای ذهنی دانشجو نسبت به دانشگاه ایرانی بوده است. برقراری ارتباط با سایر دانشجویان و ایجاد اکیپ­های دوستانه و تعاملات با جنس مخالف و افرادی از شهرهای دیگر و فرهنگ­های مختلف و گذران اوقات فراغت و زمان­های خارج از کلاس درس با آن ها، ازجمله ادراکات بسیاری از دانشجویان بوده است. دانشجویان می­خواهند با ورود به دانشگاه بزرگ و جامع در پایتخت پایگاه اجتماعی خود را بالاتر ببرند و کسب اعتبار کنند. با تمام نارضایتی­ها از خوابگاه، معنی ذهنی مثبتی که از آن در تصور دانشجو وجود دارد این است که زندگی در خوابگاه می­تواند سبب بالا بردن مهارت­هایی در فرد شود ازجمله کسب استقلال فردی، یادگیری مدیریت مالی، تقویت تعاملات اجتماعی، شناخت از خود و سازگاری با محیط. تعداد کمی از دانشجویان، معنای کسب مهارت در دانشگاه برای اشتغال در آینده را در ذهن داشتند.

کلیدواژه ها:

ادراک دانشجویان ، انتظار از دانشگاه ، پدیدارشناسی ، معنای دانشگاه