بررسی و ارزیابی اثرات عوامل مختلف بر ارزش تکنولوژیکی چغندرقند ایران

کیفیت چغندرقند و یا ارزش تکنولوژیکی آن وجه تمایز و شاخصی است که از لحاظ اقتصادی در صنعت قند ارزش خاصی دارد. کیفیت تکنولوژیکی چغندرقند مجموعهای از خصوصیات ریشه ذخیرهای چغندرقند است که به صورت پتانسیل ژنتیکی در رقم های اصلاح شده نهفته و تحت شرایط مختلف هر منطقه و تحت تاثیر تکنیک های زراعی تهیه بستر بذر، کاشت و داشت چغندرقند در مزرعه شکل می گیرد. این تحقیق در طول یک دوره بهره برداری در سال 1391-1392 بر چغندرهای تحویلی به کارخانه قند همدان انجام شد. در بخش اول به منظور سنجش اثر عوامل محیطی، چغندرها در مناطق مختلف غرب کشور کاشت شده و خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی و تکنولوژیکی آنها محاسبه گردید. در بخش دوم به منظور بررسی تاثیر زمان برداشت، نمونه ها در دوره های زمانی مختلف برداشت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در قسمت آخر این پژوهش اثرات نوع بذر بر کیفیت چغندرهای قند یکی از مناطق مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی اثرات شرایط محیطی مختلف نشان از تفاوت معنیدار در تمامی فاکتورها بین نمونهها در سطح 5% داشت. تاثیر زمان های مختلف برداشت بر غلظت سدیم، پتاسیم و ازت مضره نمونه ها نیز معنی دار یافت شد. همچنین ثابت شد نوع بذر می تواند مقادیر پتاسیم، ازت و ضریب قلیائیت چغندرها را تغییر دهد. نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط اقلیمی متفاوت، به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت نهایی چغندرقند، بیشترین اثر را بر نمونه ها دارد.

کلیدواژه ها:

ارزش تکنولوژیکی ، چغندرقند ، زمان برداشت ، شرایط اقلیمی