تبیین اصول طراحی مبتنی بر بوم شناسی در اقلیم گرم و مرطوب با رویکرد استفاده از انرژی های طبیعی نمونه مورد پژوهش: شهر بوشهر

انسان معاصر طی چند دهه اخیر بواسطه اعمال غیر مسئولانه و اندیشیدن به مصالح کوتاه مدت خویش به سرعت در جهت تخریب طبیعت و محیط زیست و نابودی منابع طبیعی به پیش می تازد. شدت گرفتن این روند و مشاهده و لمس عینی عواقب زیست محیطی ناشی از آن در دهه های اخیر موجب به صدا در آمدن زنگ هشدار و منجر به شکل گیری نگرشی جدید و مسئولانه پیرامون تاثیر متقابل انسان و محیط زیست گردید. از آنجا که پیشرفت شهرنشینی و تحولات حوزه شهرسازی از عوامل اساسی در بوجود آمدن بحران زیست محیطی بشمار می رود، در نظر گرفتن ملاحظات اکولوژیک می تواند تا حدود قابل توجهی از ادامه روند شتابان فرسایش محیط زیست جلوگیری نماید. هدف از پژوهش حاضر شناخت ابزار اکولوژیک معماری بومی و بکارگیری آن ها در معماری معاصر و همچنین ارائه راهکارهایی جهت مصرف بهینه منابع انرژی ضمن کاهش آلایندگی محیط زیست بوده است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی کیفی و شیوه گردآوری اطلاعات نیز مطالعات کتابخانه ای و مشاهده و بررسی تحقیقات مشابه پیشین بوده است. یافته ها نشان داده است که عناصر کلیدی معماری بومی اقلیم گرم و مرطوب در شهر بوشهر با اصول مورد نظر در طراحی اکولوژیک مطابقت دارد و استفاده از الگوهای ارزشمند موجود در بافت قدیم بوشهر در معماری معاصر کمک شایانی به استفاده بهینه از شرایط محیطی و منابع طبیعی خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

معماری اکولوژیک ، اقلیم گرم و مرطوب ، معماری بومی ، معماری معاصر ، انرژی های طبیعی