بررسی کارآئی فنی واحدهای انجیرکاری و عوامل مؤثر بر آن در شهرستان استهبان

به نظر م یرسد بهبود کارآئی مناسبترین روش برای تحقق نرخ رشد لازم در تولید محصولات بخش کشاورزی است.براین اساس، این مطالعه ضمن انتخاب مناسبترین شکل تابع تولید انجیر و بررسی وضعیت بکارگیری نهادههای تولید در تولید این محصول، به منظور تعیین کارایی فنی واحدهای بهرهبرداری و عوامل مؤثر آن، به تخمین همزمان تابع تولید مرزی و تابع عوامل مؤثر بر عدم کارآئی تولید این محصول پرداخته است. آمار و اطلاعات مورد استفاده، مربوط به انجیرکاران شهرستان استهبان، عمدهترین منطقه تولید انجیر کشور، در سال زراعی 86-85 بوده که با استفاده از روش نمون هگیری تصادفی دو مرحله ای جمع آوری شد.نتایج بیانگر آن است که واحدهای انجیرکاری شهرستان استهبان از نظر تعداد نیرویکار خانوادگی و روزمزد و میزان بر مصرفی (گردهافشانی) در سطح منطقی تولید عمل میکنند. مهمترین نهاده در افزایش تولید این محصول، میزان بر مصرفی و پس از آن نیروی کار خانوادگی است

کلیدواژه ها:

وضعیت بکارگیری عوامل تولید ، کارآئی فنی ، انجیرکاری ، استهبان