الگویی برای توسعه و پرورش استعدادهای برتر علمی: رویکردی ترکیبی

با تبلور عصر دانش محور، اندیشمندان به این درک مشترک رسیده اند که داشتن جامعه ای توسعه یافته و رشد و بالندگی در ابعاد مختلف، در گرو تلاش در توسعه و پرورش استعدادهای برتر می باشد. براین اساس، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی مطلوب برای توسعه و پرورش استعدادهای برتر علمی مبتنی بر رویکردی ترکیبی (کیفی-کمی) و با روش توسعه ای-کاربردی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل استعدادهای برتر علمی و همچنین مدیران ارشد مراکز نخبگانی می باشند. نمونه آماری به روش هدفمند قضاوتی به تعداد 22 نفر انتخاب شده اند. گردآوری داده ها به دو روش کتابخانه ای و میدانی (مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان و پرسشنامه) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در مرحله کیفی از روش تحلیل مضمون و در مرحله کمی، از رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره با روش تئوری اعداد خاکستری بهره گرفته شده است. نتایج بخش کیفی پژوهش منتج به ارائه الگویی برای توسعه و پرورش استعدادهای برتر علمی (استعدادپروری) گردیده است. همچنین در بخش کمی پژوهش، مهمترین فرایندهای توسعه و پرورش استعدادهای علمی تبیین و رتبه بندی گردیده اند.

کلیدواژه ها:

استعدادپروری ، بهینه سازی استعداد ، معماری استعداد ، تئوری اعداد خاکستری ، مراکز نخبگانی