ارتباط بین میزان فعالیت جسمانی و اخلاق کار: مطالعه موردی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی

چکیده هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین میزان فعالیت جسمانی و اخلاق کار ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بود. روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان (140 نفر) ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بودند که 103 نفر از آنها به شیوه تصادفی سهمیه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، که در نهایت نتایج مربوط به 88 پرسشنامه (43/85 درصد) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جهانی فعالیت جسمانی (2002) و پرسشنامه اخلاق کار گریگوری(1991) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطح معناداری 05/0 ≥ α تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان رابطه آماری معناداری وجود نداشت و مولفه های فعالیت جسمانی نتوانستند وضعیت اخلاق کار و مولفه های آن را پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان مورد مطالعه از یکدیگر مستقل هستند، لیکن به نظر می رسد به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز باشد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: فعالیت جسمانی ، اخلاق کار ، کارکنان ، ادارات ورزش و جوانان