مقایسه اثربخشی آموزش فلسفه به شیوه حلقه کند و کاو بر نظریه ذهن دانش آموزان نابینا و بینا

نظریه ذهن یکی از مهمترین مباحث شناخت اجتماعی می باشد و از آنجا که پیش نیازی برای درک محیط اجتماعی و درگیری در رفتارهای رقابت آمیز است، در عرصه روانشناسی مورد توجه قرار گرفته است. آموزش فلسفه برای کودکان بر مهارت تفکر انتقادی و مهارت های شناخت اجتماعی تاکید دارد. در این راستا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش فلسفه به شیوه حلقه کند و کاو بر ارتقای سطوح نظریه ذهن کودکان بود.پژوهش از پژوهش های آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. که جامعه آن برابر 124 نفر دانش آموزان نابینای دختر و پسر ابتدایی و همتایان بینایشان شهر مشهد بو برای این منظور 24 دانش آموز نابینا و 24 دانش آموز بینا با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارش شدند. آزمون 38 سوالی نظریه ذهن به عنوان ابزار جهت به دست آوردن داده ها استفاده گردید. گروه آزمایش تحت آموزش فلسفه برای کودکان به شیوه حلقه کند و کاو طی 8 جلسه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کواریانس تحلیل شدند.