اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بوئن بر سبک های حل تعارض زوجین در وضعیت طلاق عاطفی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بوئن بر سبک های حل تعارض زوجین در معرض طلاق عاطفی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود.از بین جامعه آماری موردنظر که زوجینی را تشکیل می دادند که با مشکلات زناشویی روبهرو بوده و در سال 1396 جهت دریافت خدمات مشاوره ای به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کرده و در معرض طلاق عاطفی بودند، تعداد 20 زوج (40نفر) بصورت تصادفی چند مرحله ای و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورداستفاده در پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس طلاق عاطفی(محمدی، جوکار کمال آبادی و گلستانه، 1394) و پرسشنامه سبکهای حل تعارض نسخه ROCI-II) B)(رحیم، 1983) پس از آن، آزمودنی ها در گروه آزمایش طی 8 جلسه 2 ساعته، به صورت انفرادی تحت مداخلات خانواده درمانی سیستمی بوئن(برگرفته از روش بوئن و کر، 1988) قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس(ANCOVA )نشان داد که خانواده درمانی سیستمی بوئن موجب افزایش استفاده از سبک های حل تعارض سازنده و کاهش استفاده از سبک های حل تعارض غیر سازنده(بجز سبک ملزم شده) توسط زوجین در معرض طلاق عاطفی شده است(P<0/05 ) بر این اساس می توان ازدرمان بوئن به عنوان رویکرد موثر جهت بهبود سبک های حل تعارضات زوجین در معرض طلاق عاطفی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

خانواده درمانی سیستمی ، سبک های حل تعارض ، طلاق عاطفی.