بررسی و تعیین صفات کمی و کیفی ارقام خرمای استان هرمزگان

قدمت نخل خرما حدود 6000 سال است و بیش از 400 رقم آن در ایران شناسایی شده است. استان هرمزگان با 39375 هکتار سطح زیر کشت خرما، 143000 تن تولید سالانه در کشور دارای مقام اول می‌باشد. این تحقیق به منظور شناسایی و انتخاب بهترین ارقام با خصوصیات برتر کیفی جهت استفاده در صنایع بسته‌بندی و تبدیلی، ثبت ارقام به منظور معرفی ارقام تجاری و غیرتجاری و تهیه شناسنامه آنها به اجرا درآمد. بدین منظور از هر رقم شناسایی شده در مناطق مختلف یک نمونه مرکب از 200 میوه تهیه شد. در این تحقیق بیش از 100 رقم در استان شناسایی شد که صفات فیزیکی و شیمیائی ارقام هر منطقه بطور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات کمی (فیزیکی) شامل طول میوه، قطر میوه، قطر هسته، طول هسته، وزن میوه، وزن گوشت، وزن هسته، نسبت گوشت به هسته و خصوصیات کیفی (شیمیایی) شامل pH، اسیدیته، TSS، قندهای احیا کننده، قند کل، درصد رطوبت و درصد ماده خشک بود. ارقام شناسایی شده به ترتیب در منطقه سیاهو، میناب، رودان، حاجی‌آباد، بندرلنگه، بستک، گاوبندی و فین و رضوان 17، 12، 26، 20، 14، 23، 21، 39 رقم شناسایی گردید که از بین آنها 20 رقم نرم شامل ارقام خنیزی، مرداسنگ، خصب، خلاص، برحی، نگار، حلاوی، لشت، قربانی، مضافتی، شاهانی، نه دانه گزی، خاصویی، استعمران، مصلی، کبکاب، بریم، زامردان، کریته و نباتی و 5 رقم از ارقام خشک و نیمه‌خشک شامل ارقام پیارم، دیری، مجول، زاهدی و توری بعنوان ارقام درجه یک و تجاری و سایر ارقام جهت استفاده در صنایع تبدیلی و تکمیلی معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

خرما ، صفات کمی ، صفات کیفی