بررسی ترشوندگی فلز پر کننده پایه تیتانیومی در فرآیند لحیم کاری سخت تحت خلا آلیاژ زیر کونیومی و فولاد زنگ نزن 321

آلیاژهای پایه زیرکونیومی و فولاد زنگ نزن 321 به دلیل خواص مکانیکی مناسب آنها در صنعت هسته ای کاربردی زیادی دارند. دیاگرام فازی Fe-Zr عدم حلالیت کامل این دو فلز در یکدیگر را نشان می دهد، بنابراین مناسب ترین روش اتصال این دو آلیاژ لحیم کاری سخت می باشد. با توجه به اینکه یکی از مهم ترین پارامترها در لحیم کاری سخت، ترشوندگی سطح فلزات و تعیین فلز پر کننده مناسب با بهترین ترکنندگی و تعیین دما و زمان مناسب برای لحیم کاری است، بدین منظور در تحقیق حاضر قابلیت ترکنندگی فلز پر کننده پایه تیتانیومی بر روی فلزات پایه به منظور لحیم کاری سخت آلیاژهای مذکور مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های ترشوندگی در دماهای 820C؛ 850C و 865C و زمان های نگهداری 5، 10 و 15 دقیقه انجام و به منظور جمع آوری نتایج، آزمایش متالوگرافی با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی صورت گرفت. نتایج نشان داد که فلز پر کننده پایه تیتانیومی ترکنندگی خوبی روی آلیاژ پایه زیر کونیومی نسبت به فولاد زنگ نزن دارد، همچنین با افزایش دما و زمان لحیم کاری، زاویه تر شوندگی کاهش یافته و ترشوندگی بهتر می شود.

کلیدواژه ها:

لحیم کاری سخت تحت خلا ، ترکنندگی ، آلیاژ پایه زیرکونیومی ، فولاد زنگ نزن 321