توسعه آموزش با رویکرد تهسیم دانشی

توسعه آموزش با رویکرد تسهیم دانشی ، با هدف ضرورت تثبیت و ایجاد مدل آموزشی ، ملزومات و مشخصه های این مدل می باشد. لذا به تدوین مدلی مناسب جهت سنجش فرایند آموزش متناسب با رویکرد تسهیم دانشی که از روایی و اعتبار قابل قبولی برخوردار باشد،پرداخته شده است. استقرار واحد های آموزش کیفی در صنایع وضرورت توسعه انسانهای سازمان و دسترسی به مطالعه جامع در آسیب شناسی نظام فرایندی آموزش ،زمینه انجام این تحقیق را فراهم آورد . تحقیق حاضر ازنظر نوع داده ها ،آمیخته می باشد و در بخش کمی با استفاده از طرح اکتشافی(مدل توسعه ابزار ) تفسیر یافته ها بر اساس مدل معادلات ساختاری و تحلیل عاملی و تحلیل داده های کیفی،با روش زمینه ای انجام گرفت. در ابتدا طی مطالعات میدانی ومصاحبه با خبرگان صنعت و بررسی ادبیات موضوع، رویکردها و اقدامات مختلفی که سازمان ها می توانند آموزش مبتنی بر سازمان یادگیرنده را متحقق سازند شناسایی و بر اساس آن پرسشنامه سازمان یادگیرنده در قالب 94 سوال تدوین شد.در مرحله بعد روایی محتوای پرسشنامه از منظر شاخص های شفافیت ، مناسبت وجامعیت توسط خبرگان ارزیابی شده و با اعمال نظرها و اصلاحات صورت گرفته، پرسشنامه نهایی با 72 سوال و در قالب 12 شاخص محوری،این مدل را مورد سنجش قرار داد. جامعه آماری متشکل از سه شرکت سیمانی با ظرفیت تولید اسمی بالای ده هزار تنی و بالغ بر 1719 نفر می باشد و پرسشنامه در میان نمونه ای متشکل از 326 نفر از تکنسین ها ، کارشناسان و مدیران و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی ، مورد آزمون قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان می دهد که عوامل فردی از عوامل کلیدی در توسعه افراد بوده اگر چه نباید نقش مهم عوامل سازمانی در اثربخشی آموزش ها را کم رنگ دانست.بر این اساس برای تبدیل شرکتهای تحت مطالعه به سازمان یادگیرنده،توجه مدیران به این عوامل ،گرایش کارکنان به توسعه سازمان را فراهم می سازد.هدف این تحقیق ،ارائه مدل توسعه آموزش با رویکرد تسهیم دانشی می باشد.لذا دغدغه محقق ،چگونگی راه های تسهیل تحقق سازمان یادگیرنده در پرتوی پیاده سازی این مدل می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه آموزش ، تهسیم دانش ، اثربخشی آموزش ، عوامل یادگیری سازمانی2