بررسی روشهای بهبود کیفیت تصویر توسط کدینگ چند توصیفی مبتنی بر MPEG-2

با پیشرفت شبکه های ارتباط جهانی، ارسال تصاویر دیجیتال و فشرده سازی آن اهمیت پیدا کرده است. فشرده سازی تصویر قبل از ارسال یا ذخیره سازی انجام می گیرد و تصویر در مقصد وافشرده می شود. در هنگام انتقال تصویر، به دلیل نویز کانال، مقداری از اطلاعات تصویر از دست می رود. بنابراین کیفیت تصویر بازسازی شده پایین می آید. روشهای گوناگونی جهت بهبود کیفیت فشرده سازی MPEG-2 وجود دارد که از آنها می توان به کدینگ چند توصیفی اشاره کرد. در این مقاله از دو روش مکانی کدینگ چند توصیفی استفاده گردیده است. روش مکانی اول بدین صورت است که ابتدا نمونه برداری اضافی انجام شده و سپس تصویر به تصاویر کوچک تر ( یک تصویر شامل بلوکهای زوج و تصویر دیگر شامل بلوک های فرد) تقسیم شده و هر کدام در کانال های جداگانه ای رمز گذاری و منتقل می گردند. در روش مکانی دوم هم این افزونگی به تصاویر اضافه می گردد. سپس تصویر به تصاویر کوچک تر ( یک تصویر شامل خطوط زوج و تصویر دیگر شامل خطوط فرد ) تقسیم شده و هر کدام در کانالهای مجزا رمز گذاری و منتقل می شوند. سیستم انتقال برای تصاویر متحرک در هر دو حالت شبیه سازی شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که در حالت استفاده از روش مکانی دوم بدون افزایش چشمگیر نرخ بیت می توان کیفیت بهتری داشت.