چگونه توانستیم با بازیهای محلی رغبت دانش آموزان را به مدرسه افزایش دهیم

متاسفانه در جامعه امروزی دانش آموزان از بازی های بومی و محلی بی خبرند و اوقات خود را با بازی های رایانه ای و تبلت می گذرانند؛ در حالی که با کمرنگ شدن بازی های سنتی و محلی، جامعه پذیربودن کودکان و نوجوانان هم با آسیب های جدی همراه است.و از جمله این آسیب ها عدم علاقه و رغبت به محیط آموزشی و مدرسه است.اما اگر توجه کافی داشته باشیم در محیط های آموزشی همچون مدرسه ابزارهایی برای انتقال عناصر فرهنگی برای رغبت بخشی به دانش آموزان وجود دارد. از جمله این ابزارها، بازی های سنتی است. برخی از این بازی ها فراجنسیتی و جنسیت محور بوده اند. مثلا خاله بازی و عروسک بازی را عمدتا دختران و الک دولک و تیله بازی را پسرها بازی می کردند و برخی مثل عمو زنجیر باف و هفت سنگ فرا جنسیتی بوده و در دوران کودکی دخترها و پسرها دسته جمعی آن را بازی می کردند.کارکرد این بازی ها با مفاهیمی که بین کودکان در حال بازی داد و ستد می شد، این بود که ارزش ها و هنجارهای دینی، مذهبی، ملی و بومی را درونی و باورمند می کرد. مثلا در بازی عمو زنجیر باف وقتی یک طرف می گفت چه چیزی عمو آورده، طرف مقابل به حسب آشنایی و کاربرد کالاهای موجود در محل زندگی خود، نام کالایی را که استفاده از آن بیشتر بود تکرار می کرد.کارکرد دوم این بازی ها تجربه عینی زندگی دسته جمعی در عین رقابت بود که گاهی به نظم و برطرف کردن سوء تفاهم ها و آشتی نیاز داشت. نکته مثبت این بازی ها کار تیمی بود که کودکان با آن آشنا می شدند.در این بازی ها همچنین کودکان و نوجوانان همبستگی، دوستی، مقاومت و سماجت در حفظ منفعت خود را تمرین می کردند. آنها در نهایت قاعده بازی، صلح و آشتی را نیز می آموختند و هنگامی که نیازمند پادرمیانی بزرگان بود، ادب و احترام گذاشتن به بزرگ ترها و اطاعت از ریش سفیدان را یاد می گرفتند.به دلایل فوق الذکر و همچنین به خاطر افزایش رغبت دانش آموزان به مدرسه و محیط آموزشی در این اقدام پژوهی من به کمک همکارانم تصمیم گرفتم با فراهم نمودن امکانی جهت انجام بازی های محلی به افزایش رغبت دانش آموزان به مدرسه کمک موثری داشته باشم.

کلیدواژه ها:

بازیهای محلی ، رغبت ، علاقه