نقش واسطه ای هوش هیجانی در رابطه سبک های فرزندپروری و تاب آوری

هدف از پژوهش حاضر تبیین تاب آوری بر اساس سبک های فرزندپروری و با نقش واسطه ای هوش هیجانی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان دانشگاه شیراز تشکیل می داد که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور 362 دانشجو ( 228 دختر، 134 پسر) بر اساس روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس سبک های فرزندپروری (بوری، 1991)، پرسشنامه هوش هیجانی (شات و همکاران، 1998 ) و پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر از نوع معادلات ساختاری نشان دادند مدل پیشنهادی، با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و اثرمستقیم سبک های فرزندپروری بر تاب آوری تایید شد. همچنین مدل نشان داد که سبک های فرزندپروری به واسطه هوش هیجانی بر تاب آوری تاثیر دارد. یافته ها بیانگر آن است که سبک فرزندپروری مقتدر به صورت مثبت و سبک های فرزندپروری مستبد و آسان گیر به صورت منفی، هوش هیجانی را پیش بینی و هوش هیجانی، تاب آوری فرد را تعیینمی کند

کلیدواژه ها:

تابآوری ، سبک های فرزندپروری ، هوش هیجانی