ارزیابی آموزش های ضمن خدمت کارکنان و شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر اثربخشی آن

این پژوهش با هدف ارزیابی آموزش های ضمن خدمت کارکنان و شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر اثربخشی آن در اداره برق اهواز انجام گرفته است. از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات روش تحقیق حاضر توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش، عبارت است از کلیه کارکنان اداره برق اهواز که از سال 1396 الی 1397 در دوره های آموزشی ضمن خدمت در این اداره شرکت نموده اند که از این تعداد 100 نفر بعنوان نمونه آماری و. از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از دو پرسشنامه، یکی پرسشنامه ارزیابی دوره آموزشی ضمن خدمت از لحاظ سه عامل؛ ویژگی محیط کار، ویژگی کارآموزان و ویژگی دوره آموزشی با 51 سوال و پرسشنامه دیگر اثربخشی دوره آموزشی شامل پنج متغیر؛ بهبود پاسخگویی، افزایش سطح دانش، بهبود کیفیت خدمات، بهبود روابط انسانی کارکنان و ارتقای شغلی استفاده گردید. از روش تجزیه و تحلیل داده ها آزمون t، مدل رگرسیون، تحلیل واریانس یکراهه، تعیین ضرایب معادله رگرسیونی، رتبه بندی میانگین های وزنی و فریدمن استفاده شد که نتایج حاکی از آن دارد که دوره های آموزشی ضمن خدمت در پاسخگویی به مشتریان افزایش سطح دانش و مهارت، بهبود کیفیت، روابط انسانی، ارتقاء شغلی کارکنان به ترتیب 14/41، 13/33، 13/08، 16/84، 0/456 موثر بوده است. معنی دار بودن مدل رگرسیونی، رابطه خطی بین متغیرها را تایید می کند. از میان اهداف دوره های آموزشی ضمن خدمت، بهبود روابط انسانی کارکنان دارای بالاترین رتبه است. آزمون فریدمن نشان می دهد که آماره خی دو با مقدار 255/173 و درجه آزادی 4، در سطح آلفای 0/000 معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ضمن خدمت ، ارزیابی آموزش کارکنان ، اثربخشی دوره آموزشی ، اداره برق