بررسی مطولبیت محل فعلی دفن پسماند با روش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالع موردی: شهر شیروان)

در جهان امروز با افزایش رشد جمعیت به همراه شهرنشینی، پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن ، شیوه زندگی پیشرفته و توسعه و افزایش رفاه در شهرها و متعاقبا نیاز بیشتر انسان به مواد مصرفی و همچنین کمبود آگاهی در مورد آسیب پذیری های محیطی در میان مردم، عامل هایی هستند که منجر به تولید بیش از حد زباله های جامد می شوند نیازهای مردم شهر از جمله تامین امنیت، مواد غذایی، و مدیریت پسماند شهری لزوم برنامه ریزی چشم انداز آینده را مشخص می سازد. در این پژوهش برای بررسی مناسب بودن محل دفن پسماند شیروان، وسعت محل کنونی دفن پسماند اندازه گیری و سپس وسعت موردنیاز برای دفن پسماندهای 20سال آتی شهرستان محاسبه شد. پیش بینی های علمی پژوهش کنونی نشان می دهد که جمعیت سال 1417 شهرستان شیروان بالغ بر 60232 نفر خواهد بود که روند کاهشی جمعیت را نشان می دهد. این موضوع ممکن است به علت رشد منفی و همچنین عدم تعادل تولد با وفات و یا مهاجرت از شهر باشد. اگر نرخ رشد پسماند شهر در حدود نرخ رشد جمعیت در نظر گرفته شود -1/43 حجم کل زباله در 20 سال آینده 1397 تا 1417 و 761267 متر مکعب خواهد بود. سپس مطلوبیت اراضی محل دفن با روش تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزار GIS بررسی شد، بدین منظور معیارها و محدودیت های مورد نیاز برای دفن پسماند شناسایی گردید. نقشه های معیارها و محدودیت های ترسیم و براساس منطق بولین و فازی، استانداردسازی شدند. سپس ترکیب فازی SUM انجام گردید و مطلوبیت زمین های شهرستان شیروان و محل فعلی دفن پسماند با طبقه بندی سه گانه کل اراضی شهرستان مشخص شدند. در نهایت مشخص شد که محل فعلی دفن پسماند شیروان از نظر مطلوبیت در طبقه متوسط قر ار دارد علاوه بر آن وسعت کنونی محل دفن جوابگوی نیازهای 20 سال آینده شهرستان نیست.

کلیدواژه ها:

پسماند شیروان ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، محل دفن پسماند ، مدیریت پسماند ، مدیریت شهری