تاثیر محلول پاشی فسفیت پتاسیم، سیلیکات پتاسیم و چای ورمی کمپوست بر عملکرد و برخی از اجزاء عملکرد برنج Oryza sativa L رقم بینام در دوتاریخ کاشت در کشت مجدد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 672

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AFPICONF06_101

تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398

چکیده مقاله:

اهمیت و نیاز کشور به محصول برنج ضرورت کشت دوم و مجدد برنج در یک سال زراعی را محقق می کند. در این میان در کنار تاریخ کاشت که عامل مهم و تعیین کنندهای در تولید محصول درمناطق مختلف است، بکارگیری برخی از روش های مدیریتی صحیح مانند استفاده از سیلیکات پتاسیم و فسفیت پتاسیم در کشت دوم برنج حائز اهمیت است. اینپژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار در بخش گتاب شهرستان بابل به اجرا درآمد. تاریخ کاشت نشا به ترتیب 5 مرداد و 15 مرداد در نظر گرفته شد. تاریخ کاشت به فاصله 10 روز به عنوان کرت اصلی و تیمار محلول پاشی در 7 سطح با استفاده از سه ترکیب فسفیت پتاسیم، سیلیکات پتاسیم و چای ورمی کمپوست (فسفیتپتاسیم، سیلیکات پتاسیم، چای ورمی کمپوست، فسفیت پتاسیم + سیلیکات پتاسیم، فسفیت پتاسیم، چای ورمی کمپوست، سیلیکات پتاسیم + چای ورمی کمپوست و سیلیکات پتاسیم + فسفیت پتاسیم + چای ورمی کمپوست) به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان از اثرات معنی دار تاریخ کاشت بر ارتفاع بوته، تعداد پنجه بارور، وزن هزار دانه و عملکرد دانه داشت، همچنین تیمار محلول پاشی نیز به استثنای وزن هزار دانه روی دیگر صفات مورد بررسی تاثیر معنی داری داشت. از بین دو تاریخ کاشت صورت گرفته در این تحقیق بیشترین تعداد ارتفاع بوته، پنجه بارور، وزن هزار دانه و عملکرد دانه مربوط به تاریخ کاشت اول ( 5 مرداد) بود، همچنین از بین تیمارهای محلول پاشی نیز در مجموع صفات مورد بررسی در این تحقیق بیشترین تاثیر مثبت و معنی دار مربوط به تیمار تلفیق pst بود. تاخیر 10 نهایی ایفا میکند از این رو مدیریت زمان نشاکاری در کشت مجدد برنج و همچنین اتخاذ راهکارهایی نظیر مدیریت برخی منابع کودی نظیر آنچه در این تحقیق صورت گرفته است می تواند تا حدودی جبران خسارت ناشی از تاخیر در زمان نشاءکاری باشد.

نویسندگان

محمد توکلی جلودار

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشیار و دکتری زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

محمدعلی اسماعیلی

دانشیار گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

ایوب حیدرزاده

دانش آموخته دکتری زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

ارسطو عباسیان

استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران